Φθάσαμε στις 19:00 αλλά δυστυχώς είχε κλείσει. Το μοναστήρι κλείνει στις 18:00. Έτσι, δεν το είδαμε εσωτερικά, απολαύσαμε όμως τη θέα της Παροικιάς από ψηλά καιθώς και το ηλιοβασίλεμα. Ο ανηφορικός δρόμος δύσκολος και σχετικά στενός σε ορισμένα σημεία αν και ασφαλτοστρωμένος.

Πρόκειται για Μονή στην ανατολική πλευρά της Παροικιάς, σε λόφο με το ίδιο όνομα. Βρίσκεται σε υψόμετρο 250 μέτρων, περίπου, και η θέα του κόλπου της Παροικιάς, αλλά και των Δυτικών Κυκλάδων που προσφέρεται από εδώ είναι μαγευτική. Έχει ιστορία που ξεκινά γύρω στον 9ο μ.Χ. αιώνα, ενώ χτίστηκε πάνω στα ερείπια αρχαίου ναού, μάλλον, του Ασκληπιού. Περιβάλλεται από πανέμορφο μικρό και πυκνό πευκοδάσος, ενώ αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα βυζαντινής αρχιτεκτονικής. Φυσικά, το σημερινό κτίσμα είναι αποτέλεσμα των πολλών επεκτάσεων και ανακατασκευών που ακολούθησαν στο κύλισμα των αιώνων. Η Μονή έχει κηρυχθεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο, είναι ιδιαίτερα φροντισμένη, με δέντρα και λουλούδια στην πανέμορφη αυλή της και αποτελεί ένα πολύτιμο κατάλευκο μαργαριτάρι του νησιού της Πάρου. Ο δρόμος φτάνει μέχρι την είσοδό της εύκολα, με το αμάξι σας, από την οδό Αγίων Αναργύρων. Μη διστάσετε να έρθετε, αφού τόσο η ίδια η Μονή, όσο και η εντυπωσιακή της θέα θα σας αποζημιώσουν. Θα διαπιστώσετε ότι δικαιότατα έχει επονομαστεί "Μπαλκόνι της Πάρου"!