Πολυ κοντα στα μαγαζιά της Αιγιάλης, με καθημερινή φροντίδα δωματίου και πολυ φιλικούς ιδιοκτήτες. Αυτά ειναι και τα μόνα θετικά της πανσιόν όμως. Απαρχαιωμένη επίπλωση, η διακόσμηση ειναι δεκαετίας '80 το πολυ, γυμνά καλώδια πανω απο το κρεβάτι, σαπισμενες απο την πολυκαιρία καρέκλες στο μπαλκόνι, πολυ μικρο μπανιο με άσπρίλα ψυχιατρείου, μικροσκοπικός νιπτηρας, ντουζιέρα χωρις κουρτίνα, με τη μια πλευρά μόνο καλυμμένη με τζαμι, με αποτέλεσμα το μπανιο να γεμίζει συνέχεια νερά που έφευγαν προς την πόρτα. Το χειρότερο ειναι οτι με το που πήγαμε στο δωμάτιο ζητήσαμε αμέσως σκούπα γιατι υπήρχαν παντού τρίχες και σκόνη στο πάτωμα, και τρίχες, αν ειναι δυνατόν, στο μπανιο και σημάδια ούρων στο καπάκι της λεκάνης! Οταν ζητήσαμε σκούπα επισης δεν υπήρχε η παραμικρή αντίδραση και ενδιαφέρον απο την ιδιοκτήτρια για την κατάσταση του δωματιου, το θεώρησε μάλλον φυσιολογικό να το κάνουμε!
Ολα αυτά με 65 ευρω τη βραδια(!), σε ενα δωμάτιο που δεν αξίζει πανω απο 40 πιθανότατα.