Έχουμε πάρει τηλέφωνο και έχουμε κάνει κράτηση για 20-25 άτομα. Εν τέλει μαζευτηκαμε 20. Με νοοτροπία απαράδεκτα αγενή κάθε φορά που ζητούσαμε από δύο μισοκιλα κρασί λευκό ροζέ, ώστε να μοιραστούν σε όλο το τραπέζι, ο κύριος εκεί μας απαντούσε "από ένα". Μια δύο τρεις, στο τελος αναγκάστηκα να του πω "εγώ θέλω από δύο φίλε" για να έρθουν τελικά. Με ακόμα μεγαλύτερη βλαχοτουριστικο τρόπο, μας έφερε τρεις ποικιλίες κρεατικών (είπε ότι ήταν για 4 άτομα, αλλά ήταν για 2-3) και μετά όταν ζητήσαμε άλλα τόσα μας είπε ότι τα κρέατα του τελείωσαν. Για να μας υποχρεώσει λες και ήμασταν Γερμανοί τουρίστες τη δεκαετία του '70 μας έφερε ένα μπολακι, με τέσσερις κουταλιες πατατοσαλάτα για 20 άτομα! Επέμεινε και φόρτωσε στους ξένους του τραπεζιού, άλλους μεζέδες που ναι μεν περιείχαν κρέας αλλά προφανώς αφού θα χρειαζόμασταν περισσότερες, θα κόστιζε πιο ακριβά από τις ποικιλίες κρέατος. Κι εν τέλει, ενώ καθόμαστε κατά τις 12.30 και τελειώνουμε το κρασί μας, έχουν αποχωρήσει όλοι στην κουζίνα, θέρμανση κλειστή και έρχεται ο ίδιος τύπος και με ύφος "έλα τελείωνε" μας είπε να φύγουμε για να κλείσει το μαγαζί. Όλα αυτά Παρασκευή βράδυ, όχι Δευτέρα ή Τρίτη.
Δεν μας αναφέρθηκε ποτέ ότι δεν μπορεί το μαγαζί να εξυπηρετήσει τόσα άτομα. Ούτε ότι κλείνει η κουζίνα την τάδε ώρα. Με κλασική ελληνική κουτοπονηρια πήραν το μίνιμουμ κατ' άτομο χωρίς να τους ενδιαφέρει αν θα είμαστε ευχαριστημένοι.
Τέτοιες αντιεπαγγελματικες συμπεριφορές θα έπρεπε να κλείνουν μαγαζιά, όχι να τα συντηρούν...