Γνωρίσαμε το μαγαζί, πριν σχεδόν 20 χρόνια, η κυρία Δήμητρα και ο λουλουδιασμένος κήπος με τις ορτανσίες, καθώς και το φαγητό έγιναν το σήμα κατατεθέν του, που μας άρεσε.
Οπότε, πριν λίγες μέρες, αποφασίσαμε να το ξαναεπισκεφθούμε.
παρα τον στενό δρόμο που κάνει δύσκολη την...πρόσβαση, βρεθήκαμε στην ήσυχη τοποθεσία του, ένα φθινοπωρινό μεσημεράκι, πριν λίγες μέρες.
Είχαμε κάνει κράτηση για μεγάλη παρέα, αλλά επειδή οι καρέκλες δεν έφταναν για όλους, αποφασίσαμε να χωριστούμε και σε ένα διπλανό τραπέζι.
Ο χώρος φροντισμένος, το τζάκι cosy, εξτρα πινελιά τα γλυκά κουταλιού στο τραπεζάκι, οι ορτανσίες βέβαια στην αυλή εκτός εποχής αλλα αναμενόμενο.
στην τουαλέτα βέβαια, η φρίκη.
Η πόρτα δεν έκλεινε επειδή το ταβάνι την μπλόκαρε, μια ραφιέρα διαβρωμένη, το καπάκι της τουαλέτας με κάτι περίεργα κιτρινισμένα σχέδια. Αρχικά, κι επειδή είναι τεράστια η αντίθεση με τον κυρίως χώρο, δεν πρόσεξα το ταβάνι που μπλοκάρει την πόρτα και μπαίνοντας, πήγα να την κλείσω. Μάταια. Η πόρτα φρακαρισμένη δεν κουνήθηκε κι εγώ κατέληξα με ένα χτύπημα στον γοφό.
Βγαίνοντας απ την τουαλέτα, στα δεξιά ήταν πεταμένα βρώμικα πλαστικά δοχεία που έγραφαν με μαρκαδόρο "καθαριστικό", δίπλα σε μουσαμάδες, βιτέξ, πράσα και καφάσια με ζαρζαβατικά.
Στην πορεία, ο μαγαζάτορας βγήκε και μας έκανε παρατήρηση που δεν καθίσαμε στο τραπέζι μαζί με τους υπολοιπους και μας είπε πως θα στριμώξει άλλες 2 καρέκλες κολλητά, ώστε να χωρέσουμε κι εμείς.
Συγκεκριμένα, άρχισε να φωνάζει πως το τραπέζι είναι κρατημένο, και πως αμα θέλουμε να καθίσουμε, θα πρέπει την τάδε ώρα να σηκωθούμε.
Εμείς, επειδή ήταν επιθετικό το ύφος του, σηκωθήκαμε να στριμωχτούμε με τους υπόλοιπους, (εγω συγκεκριμένα, μασουλούσα λίγο απ το κουβερ και στην κυριολεξία σηκώθηκα με την μπουκιά στο στόμα) και καθίσαμε κολλητά.
Ενώ ο μαγαζάτορας ήταν όρθιος και μας φώναζε λες και είχαμε έρθει να ζητήσουμε δωρεάν φαγητό και μας έκανε την χάρη να βολευτούμε κάπου, τελικά μεσολάβησε η κυρία Δήμητρα που σε όλη την διάρκεια του φαγητού, γύριζε στα τραπέζια φορώντας έναν πλαστικό διαφανή σκούφο και μας επέτρεψαν να καθίσουμε άνετα στο δίπλα τραπέζι.
Τα πιάτα ήταν πολύ καλομαγειρεμένα, οι μερίδες χορταστικές, η ποιότητα των υλικών επίσης πολύ καλή, το ημίγλυκο κρασί δεν ήταν βέβαια ημίγλυκο, αλλά κάτι ανάμεσα σε ξηρό και ημίγλυκο, τεσπα, στο τέλος επίσης εξαιρετικής ποιότητας η σοκολατόπιτα και εξτρα γλυκό του κουταλιού.
Μουσική δεν υπήρχε καθόλου, το τραπέζι τελικά δεν αναζητήθηκε απ τα άτομα που το είχαν κάνει κράτηση, και γενικώς το μαγαζί είναι ιδανικό για καλομαγειρεμένο αρκετό φαγητό, χωρίς την στοιχειώδη επαγγελματική συμπεριφορά, χωρίς ευγένεια, χωρίς μουσική (έστω "κονσέρβα"), χωρίς να σιχαίνεται κάποιος να βλέπει πράσα και καφάσια με λαχανικά δίπλα σε βρώμικα δοχεία απορρυπαντικών και πανάκια, και ετοιμόρροπη οροφή, και μετά απ όλα αυτά, να πηγαίνει να συνεχίσει να τρώει.
Ωραίο το ρουστίκ, το παραδοσιακό, αλλά εαν δεν υπάρχει φροντίδα, καθαριότητα, ευγένεια, είναι λες και απευθύνεται σε ζωντανά που τρώνε, μιλάνε, πληρώνουν και φεύγουν.Περισσότερα