Πρόκειται για ένα κτίριο παραδοσιακής κατοικίας, του 18ου αι. περίπου, με καμαρόπορτα στη μία όψη και εσωτερική πολεμίστρα. Το έτος 2002 ξεκίνησε η ανακαίνιση του κτίσματος, αντικείμενο μιας προσεκτικής, σύνθετης μελέτης και εφαρμογής. Προέκυψαν τέσσερα αυτόνομα διαμερίσματα, τέσσερις τόποι φιλοξενίας, αποτελούμενοι από καθιστικό (στο καθιστικό υπάρχει το τζάκι, στοιχείο παράδοσης που πάντα μάζευε τον κόσμο γύρω του), υπνοδωμάτιο, κουζίνα και λουτρό. Στο υπνοδωμάτιο υπάρχει ένα διπλό κρεβάτι και επιπλέον στο καθιστικό παρέχεται η δυνατότητα ύπνου για ακόμη δύο άτομα. Σε δύο από αυτά τα διαμερίσματα υπάρχει σοφίτα και πατάρι, ιδανικοί χώροι για παιδιά. Η διακόσμηση, εξωτερική και κυρίως εσωτερική, είναι αποτέλεσμα μιας πολύ προσεκτικής επιλογής ιδιαίτερων κομματιών, (έπιπλα, χρηστικά ή διακοσμητικά αντικείμενα, πίνακες) τα οποία με μοναδικό τρόπο αναδεικνύουν την ατμόσφαιρα και τον χαρακτήρα του πηλιορείτικου σπιτιού.